Thuisopbaring

Thuisopbaring was vroeger een normale gang van zaken, de overledene werd in eigen woning opgebaard. Door allerlei factoren is dat in deze tijd steeds minder geworden. De overledene kan opgebaard worden in een kist of op bed. Een belangrijk punt bij een thuisopbaring is dat mensen ten alle tijden even bij de overledene kunnen gaan kijken of zitten. Uit onderzoek is gebleken dat het ook voor kinderen beter is op de overledene thuis op te baren dan bijvoorbeeld in een rouwcentrum.

U kunt zelf bepalen in welke ruimte de overledene wordt opgebaard, is dit in de woonkamer, slaapkamer of in de studeerkamer? Het kan ook zijn dat er een knutselhok, of timmerhok in de tuin aanwezig is. Dan wordt de overledene opgebaard in een voor hem of haar zeer persoonlijke ruimte. Alles is mogelijk, zelfs een garage of bijkeuken. Een ruimte kan bijzonder gemaakt worden door kamerschermen, planten, stoelen, tafeltjes, het bed wat door hem gemaakt is, de fiets waar ze altijd mee onderweg was, de motor, de schilderijen, de handwerkjes, de tekeningen van kinderen en kleinkinderen enz.

U kunt zelf helpen wassen en kleden en vervolgens een plek in huis kiezen waar de dierbare wordt opgebaard. U houdt de verzorging en omgang van uw dierbare in eigen hand. Wat er met de dierbare gebeurt beslist u zelf. U geeft de verantwoordelijkheid niet aan een ander. U bepaalt wat er met de dierbare gebeurt.

Continue toegang tot de overledene. Vaste tijden voor ieder die afscheidwil nemen, en de mogelijkheid om op ieder moment wanneer u dat zelf wil mensen uit te nodigen, of zelf bij uw dierbare te zijn. Het geeft u de mogelijkheid te waken. Sommige mensen geven aan geen rouwbezoek te willen hebben en alleen naaste familieleden en goede vrienden toe te laten. Een thuisopbaring geeft deze mogelijkheid.

Voor de directe familieleden is de periode voor de begrafenis of crematie een hele emotionele tijd. Doordat u thuis kunt blijven is er de mogelijkheid de opbaarplaats een zeer persoonlijke sfeer te geven. Kortom thuis opbaren geeft u een plaats wat een eerbetoon is aan de overledene zelf.

geschreven door Willemijn Bakx.